Ang aga-aga kanina, sirang sira agad araw ko. Alam mo yung, hindi ka lang nagising sa oras, dinabog na agad yung pintuan ng kwarto mo, binato ka pa ng libro (take note, hardbound pa yun ah), sinigaw sigawan ka pa ng punyeta kang bata ka, tangina mo, wala kang kwenta, wag ka ng mag-aral, BLAH, BLAH, BLAH .. Sarap na almusal noh? Ang sarap talaga! Malinamnam at masustansya. AYUN! Yun pala ang dahilan kung bakit tahimik ako kaninang umaga. Langya. Tapos nakipagsabayan pa yung tangina kong pandak na classmate na akala mo naman kung sinong ubod ng ganda. Siya na nga 'tong nakatama ng bola ng basketball, at sa muka pa, siya pa 'tong may ganang magalit, manigaw, magmura at mang-irap. Di pa nag-sorry! Alam mo yung makapal talaga ang muka?! Siya yun eh. Putang ina niya. Pasalamat siya at wala ako sa mood. Pag nagkataon, baka hindi lang ganung away ang nagawa ko sa kanya. Baka nasabunutan ko pa siya at baka nangudngod ko pa muka niya du'n sa court. Tangina talaga niya. Pandak nam